மே தினம்

 எட்டு மணி நேர வேலை. 

எட்டு மணி நேர ஓய்வு..

எட்டு மணி நேர உறக்கம்...

எல்லோருக்கும் வேண்டும்

ஏராளமானோர் ரத்தம் சிந்தினர்.... 

உருவாகின தொழிற்சங்கங்கள்.

உரிமைப் போர் வெடித்தது வே.. 

உலகமெங்கும் சிவந்தது வே... 

இறங்கி வந்தனரே முதலாளிகள்

உறுதியானது உழைப்பாளர் நலன்...

கூலி உயர்வு அற்ப சலுகைகள். 

அவை மட்டுமே போதாதென, 

சுரண்டல் ஒழிந்திட வேண்டும்

வர்க்கங்கள் மறைந்திட வேண்டுமென

உருவாகின பொதுவுடமை இயக்கங்கள்..

உழைப்பாளரும் உழவர்களும்

ஒன்றிணைந்து போராடினரே. 

உருவானதே சோசலிச அரசுகள்

உருஷ்யா சீனா கியூபாவென

உலகில் மூன்றிலொரு பகுதி சிவப்பாகினவே.... 

உருவான மக்கள அரசுகள்

உருவாக்கின உன்னத சட்டங்களே

அனைவருக்கும் கல்வி

வேலை வீடு வசதியென

அத்தனை நலத்திட்டங்களை... 

தியாக வாழ்வறியா திருடர்களாலும்

கருத்து குருடர்களாலும்

காட்டி கொடுப்பவர்களாலும்

ஏகாதிபத்தியவாதிகள் சத்தியாலும்

சிதைந்ததுவே சோசலிச ஆட்சிகள் சில... 

காட்டிக் கொடுப்பவர்களாலே

கழுத்தை அறுப்பவர்களாலே

சொந்த நலனுக்காய் ஊரை

கெடுத்தவர்களால் வந்தது

பின்னடைவு சில சிவப்பு நாடுகளில்.... 

பொதுவுடமைக் கட்சிகள் பலவானதாலே

தத்துவங்களெல்லாம் நீர்த்துப் போனதாலே

காலத்தைக் கேட்டதாய் மாறாததாலே

மண்ணுக்கேற்றதாய் மாற்றமின்றி

சீட்டுக்கள் சிலவுக்காய் கையேந்தி நிற்கின்றார்....

சொகுசு வாழ்க்கையாலும்

சீரழிந்த சிந்தனையாலும்

வந்தது பின்னடைவுகள்.. 

பறிபோயினவே பெற்ற 

தொழிலாளர் நலன்களுமே.. 

போராடுபவர் பதைபதைக்க

தொழிலாளி திகைத்து நிற்க

நாதியற்றோர் நலிந்து நிற்க

பலமணி நேர வேலையாய்

பறை சாற்றுகின்றார் முதலாளிமார்... 

கன்றிழந்த பசு நீதி கேட்க

ஆராய்ச்சி மணி அடித்த தேசத்தில்

சங்கம் அமைத்திடவும்

காரல் மார்க்ஸ் சிலை கேட்கும்

கெஞ்சுகின்றார் அரசிடமே

கழனியில் உழைப்போர்

கரத்தால் உழைப்போர்

கணினியில் உழைப்போர்

 கருத்தாலுழைப்போரென

கரம் கோர்த்திடுவோம் அனைவருமே... 

இழந்தவற்றை மீட்டெடுத்திட

இருக்கும் உரிமை காத்திட

இரண்டு வர்க்கமெனும்

இன்னல் என்றும் நீங்கிடவும்

தொழிலாளர் தினத்திலே சபதமேற்போம்.....

சுதந்திரமே மேலானது....

 இந்த சம்பவம் கர்நாடகாவில் உள்ள கொம்பாரு சரணாலயத்தை ஒட்டியுள்ள ஓய்வு இல்லத்தில் நடந்தது.

ஒரு சிறுத்தை நாயைத் துரத்திக் கொண்டிருந்தது. நாய் ஜன்னல் வழியாக கழிப்பறைக்குள் நுழைந்தது. கழிப்பறை வெளியில் இருந்து மூடப்பட்டிருந்தது.

சிறுத்தை நாயின் பின்னால் நுழைந்தது, இரண்டும் கழிப்பறையில் சிக்கிக்கொண்டன. சிறுத்தையைப் பார்த்ததும் நாய் பீதியடைந்து ஒரு மூலையில் அமைதியாக அமர்ந்தது. அது குரைக்கக்கூடத் துணியவில்லை.

சிறுத்தை பசியுடன் இருந்து நாயைத் துரத்திக் கொண்டிருந்தாலும், அது நாயை சாப்பிடவில்லை. ஒரே பாய்ச்சலில் நாயைக் கிழித்து இரவு உணவு சாப்பிட்டிருக்கலாம்.

ஆனால் இரண்டு விலங்குகளும் கிட்டத்தட்ட பன்னிரண்டு மணி நேரம் வெவ்வேறு மூலைகளில் ஒன்றாக இருந்தன. இந்தப் பன்னிரண்டு மணி நேரத்தில், சிறுத்தையும் அமைதியாக இருந்தது.

வனத்துறையினர் சிறுத்தையின் மீது கவனம் செலுத்தி, ஒரு அமைதிப்படுத்தும் டார்ட்டைப் பயன்படுத்தி அதைப் பிடித்தனர்.

இப்போது கேள்வி என்னவென்றால், பசியுள்ள சிறுத்தை நாயைக் கிழித்து எறியாமல் இருப்பது ஏன்??

இந்த கேள்விக்கு வனவிலங்கு ஆராய்ச்சியாளர்கள் பதிலளித்தனர்: அவர்களின் கூற்றுப்படி, காட்டு விலங்குகள் அவற்றின் சுதந்திரத்திற்கு மிகவும் உணர்திறன் கொண்டவை. அவர்களின் சுதந்திரம் பறிக்கப்பட்டதை அவர்கள் உணர்ந்தவுடன், அவர்கள் ஆழ்ந்த துக்கத்தை உணர முடியும், அதனால் அவர்கள் தங்கள் பசியை மறக்க முடியும்.

வயிற்றுக்கு உணவளிக்கும் அவர்களின் இயல்பான உந்துதல் மங்கத் தொடங்குகிறது.

சுதந்திரமும் மகிழ்ச்சியும் இணைக்கப்பட்டுள்ளன. நாம் விரும்பும் வழியில் சிந்திக்கவும், செயல்படவும், வாழவும் சுதந்திரம் அவசியம்...

 மனிதர்களின் நிலைமையும் அவ்வாறே தான். சுரண்டுபவர்கள், ஆதிக்க சக்திகள் ஒன்றுமில்லாத சாதாரண ஜனங்களை, பலவீனமானவர்களைத் துரத்தும் போது ஓடி ஒளிகிறார்கள். எந்தவித எதிர்ப்பையும் காட்டுவதில்லை.

சுரண்டப்படுபவர்கள், தங்களுடைய சக்தி என்னவென்று தெரியாமல் தங்களது உரிமைகளை, சுதந்திரத்தை இழந்து ஒடுங்கிப் போய் நிற்கிறார்கள். தங்களை துரத்துகிறவர்களும் அதே சூழ்நிலையில் சிக்கி இருந்தால் கூட சுரண்டப்படுபவர்கள் உணர்வதில்லை. மனிதனின் பெருமை தன்மானத்தில் தான் இருக்கிறது. சுதந்திரத்தில் தான் இருக்கிறது என்பதை மனிதன் உணராத வரை ஓடி, ஓடி ஒளிந்து கொண்டே இருக்க வேண்டியதுதான். 

வெற்றியை விட முக்கியம்

1928 ஆம் ஆண்டு ஆம்ஸ்டர்டாமில் நடந்த ஒலிம்பிக் போட்டிகளில், ஆஸ்திரேலியாவின் படகோட்டப் பிரபலம் பாபி பியர்ஸ் தனது முதல் ஒலிம்பிக் பதக்கத்திற்கான பாதையில் இருந்தார். தனது காலிறுதிப் போட்டியில் வசதியாக முன்னிலை வகித்த நிலையில், வாத்து குஞ்சுகள் கூட்டம் அவரது படகுக்கு முன்னால் தோன்றும் வரை எதுவும் அவரைத் தடுக்க முடியாது என்று தோன்றியது.

இறுதிப் போட்டிக்கு சற்று முன்பு, பாபி கூட்டத்தின் மூச்சுத் திணறல் சத்தத்தைக் கேட்டார்: பஞ்சுபோன்ற வாத்து குஞ்சுகளின் வரிசை அவரது பந்தயப் பாதையில் நேரடியாக துடுப்பு போட்டுக் கொண்டிருந்தது. அவரது போட்டியாளரான பிரான்சின் வின்சென்ட் சோரல் வேகமாக நெருங்கிக்கொண்டிருந்தார். தற்செயலான தடையைத் தாண்டிச் செல்வதற்குப் பதிலாக, பாபி பார்வையாளர்களை திகைக்க வைக்கும் ஒரு தேர்வைச் செய்தார் - அவர் படகோட்டுவதை நிறுத்திவிட்டு வாத்து குஞ்சுகள் கடந்து செல்லும் வரை பொறுமையாகக் காத்திருந்தார்.

சோரல் அந்த தருணத்தைக் கைப்பற்றி, கிட்டத்தட்ட ஐந்து படகு நீளங்களுக்கு முன்னேறினார். ஆனால் பாபி கைவிடவில்லை. ஆழமாகத்துடுப்பினால் துழாவி, தன்னிடம் இருந்த அனைத்து சக்தியை கொண்டு தனது துடுப்புகளை இயக்கினார், இறுதி கிலோமீட்டரில், சோரலை முந்தி 30 வினாடி வித்தியாசத்தில் தனது வெற்றியை உறுதி செய்தார் . அங்கிருந்து, ஒற்றையர் ஸ்கல்ஸில் ஒலிம்பிக் தங்கத்தை வெல்ல அரையிறுதி மற்றும் இறுதிப் போட்டிகளைக் கடந்து புதிய ஒலிம்பிக் சாதனையை படைத்தார்!

நான்கு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, பியர்ஸ் 1932 லாஸ் ஏஞ்சல்ஸ் போட்டிகளில் தனது பட்டத்தை பாதுகாத்து, தொடர்ச்சியாக ஒலிம்பிக் தங்கங்களை வென்ற முதல் படகோட்டி ஆனார். 1985 ஆம் ஆண்டில், அவர் இறந்த நீண்ட காலத்திற்குப் பிறகு, அவர் ஆஸ்திரேலிய விளையாட்டு அரங்கில் புகழ் பெற்றார் மற்றும் இரண்டாம் உலகப் போருக்கு முந்தைய சகாப்தத்தின் மிகச்சிறந்த படகோட்டி என்று பாராட்டப்பட்டார்.

🏅 பாபி பியர்ஸைப் பற்றி நாம் இன்னும் ஏன் பேசுகிறோம்

ஏனென்றால் சில நேரங்களில் உண்மையான சாம்பியன்கள் அவர்களின் பதக்கங்களால் மட்டுமல்ல, அவர்களின் குணத்தாலும் வரையறுக்கப்படுகிறார்கள். வாத்து குஞ்சுகளின் பாதுகாப்பை தனது சொந்த வெற்றியை விட முன்னிறுத்த பியர்ஸின் முடிவு ஒலிம்பிக் வரலாற்றில் விளையாட்டுத் திறமையின் மிகவும் பிரியமான கதைகளில் ஒன்றாக உள்ளது.

வெற்றி என்பது முக்கியமானது தான்.... ஆனால் அதைக்காட்டிலும் முக்கியமான விஷயங்கள் எவ்வளவோ இருக்கின்றன.. பிறரை மதிப்பது, தம்முயிர் போல பிற உயிர்களையும் நேசிப்பது, பிற உயிர்களுக்கும் வாழும் உரிமை உண்டு என்பதை ஒப்புக்கொள்வது..... 

கற்றுக் கொள்ள வேண்டும் கழுகிடமிருந்து

 ஒரு தாய் கழுகு தன் கழுகுக்குஞ்சுகளின் தந்தையை எப்படித் தேர்ந்தெடுக்கிறது?

அவள் எந்த காதலனையும் தேர்ந்தெடுப்பதில்லை. அவள் அவனைச் சோதிக்கிறாள்.

அவள் ஒரு மரத்திலிருந்து ஒரு கிளையை உடைத்து, வானத்தில் உயரமாக உயர்ந்து, வட்டமிடத் தொடங்குகிறாள்.

ஆண் கழுகுகள் அவளைச் சுற்றி பறக்கின்றன, ஈர்க்க ஆர்வமாக உள்ளன.

திடீரென்று, அவள் கிளையை கீழே போடுகிறாள்.

சோதனை தொடங்குகிறது.

ஆண் கழுகுகளில் ஒன்று கீழே பாய்ந்து, அதை காற்றின் நடுவில் பிடித்து, மெதுவாக அவளிடம் திருப்பித் தருகிறது.

அவள் அதை மீண்டும் கீழே போடுகிறாள்.

மீண்டும்.

ஒவ்வொரு முறையும், தவறாமல் அதைப் பிடித்தால் - அப்போதுதான் அவள் அவனைத் தேர்ந்தெடுக்கிறாள்.

ஏனென்றால் அந்த ஆண் ஒரு நாள் மிக முக்கியமான ஒன்றைப் பிடிக்க வேண்டியிருக்கும் - அவற்றின் விழும் கழுகுக்குஞ்சினை.... .

அவை இனச்சேர்க்கை செய்தவுடன், கூர்மையான, உறுதியான குச்சிகளிலிருந்து ஒரு உயரமான பாறையில் கூடு கட்டுகின்றன.

பின்னர் - அவற்றின் அலகுகளால் - கூட்டை மென்மையாக்க அவை தங்கள் உடலில் இருந்து இறகுகளைப் பறிக்கின்றன.

அங்குதான் கழுகு அதன் முட்டைகளை இடுகிறது.

 குஞ்சு பொரிக்கும் போது, ​​பெற்றோர்கள் அவற்றை தங்கள் இறக்கைகளால் பாதுகாக்கிறார்கள், அவற்றுக்கு உணவளிக்கிறார்கள், தண்ணீர் கொண்டு வருகிறார்கள், வெயில் மற்றும் புயலிலிருந்து பாதுகாக்கிறார்கள்.

குஞ்சுகள் வலுவாக வளர்கின்றன. அவற்றின் இறகுகள் உள்ளே வரத் தொடங்குகின்றன. அவை நீட்டத் தொடங்குகின்றன, சமநிலைப்படுத்துகின்றன, காற்றை உணரத் தொடங்குகின்றன.

பின்னர்... பாடம் தொடங்குகிறது.

தந்தை மென்மையான கூட்டை கிழிக்கத் தொடங்குகிறார்.

அவர் தனது இறக்கைகளால் அதை அசைத்து, இறகுகளை கிழித்து எறிகிறார் - கடினமான குச்சிகள் மட்டுமே இருக்கும் வரை.

ஒரு காலத்தில் வசதியான கூடு சங்கடமாகிறது. கழுகுகுஞ்சுகளுக்குப் புரியவில்லை.

அம்மாவும் அப்பாவும் ஏன் திடீரென்று தொலைவில் இருக்கிறார்கள்? உணவு ஏன் போய்விட்டது?

பின்னர், தாய் பறந்து சென்று அருகில் இறங்குகிறது - ஒரு புதிய மீனுடன் - சற்று தொலைவில்.

அவள் அதை மெதுவாக சாப்பிடத் தொடங்குகிறாள்.

கழுகுகுஞ்சுகள் அழுகின்றன. ஆனால் யாரும் வரவில்லை.

அதற்கான காரணம் இதுதான்:

அவை நகரத் தொடங்குகின்றன. ஊர்ந்து செல்ல. கூட்டை விட்டு வெளியேற.

ஒன்று தடுமாறி வெளியே வருகிறது, சங்கடமாகவும் நிச்சயமற்றதாகவும் இருக்கிறது.

அது பாறையிலிருந்து விழுகிறது.

 ஆனால் அது தரையில் விழுவதற்கு முன்பு, கிளையைப் பிடித்த தந்தை, அதை முதுகில் பிடித்துக் கொள்கிறார்.

அதை உயரமாகத் தூக்கி கூட்டில் வைக்கிறார்.

அவர்கள் இதை மீண்டும் மீண்டும் செய்கிறார்கள்.

மீண்டும் மீண்டும்.

ஒரு நாள், விழும்போது, ​​கழுகுக்குஞ்சு அதன் இறக்கைகளை நீட்டி, காற்றைப் பிடித்து... பறக்கும் வரை.

அப்போதுதான் பெற்றோர்கள் அதை மீன்பிடி நீர்நிலைகளுக்கு அழைத்துச் செல்வார்கள்.

அவர்கள் இனி அதற்கு உணவளிப்பதில்லை.

அவர்கள் அதை எப்படி மீன்பிடிப்பது என்பதைக் காட்டுகிறார்கள்.

கழுகுகள் தங்கள் குஞ்சுகளை வளர்ப்பது இப்படித்தான்.

மென்மையுடன், ஆம் - ஆனால் நேரம், சவால் மற்றும் ஆழமான, வேண்டுமென்றே அன்புடனும்.

ஏனெனில் தாய் தங்கள் குஞ்சுகளை ஒருபோதும் விழ விடாத ஒரு தந்தையைத் தேர்ந்தெடுத்தாள்.

ஏனெனில் கழுகுக்குஞ்சுகள் பறக்கக் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும் - என்றென்றும் உணவளிக்கப்படக்கூடாது.

ஒருவேளை... மனிதர்களாகிய நாம் கழுகிடமிருந்து ஏதாவது கற்றுக்கொள்ளலாம்.

நம்பிக்கை பற்றி. சவால் பற்றி. உயிர்வாழ்வதற்கு மட்டுமல்ல, உயரமாக உயரக் கற்றுக்கொடுப்பது பற்றி.

பாசிசத்தின் கொடுமை...

 பாசிசத்தின் கொடுமை... 

அவர்கள் 1945 ஆம் ஆண்டு ஒரு மரண ரயிலில் இருந்து விடுவிக்கப்பட்ட யூத கைதிகள். அவர்கள் வதை முகாம்களுக்குச் சென்று கொண்டிருந்தனர். அவர்கள் அனைவரும் கொல்லப்பட்டிருப்பார்கள், அவர்களில் பலர் உடனடியாகவே கொல்லப்பட்டிருப்பார்கள்.

நேச நாட்டு வீரர்கள் அதை இடைமறித்து அனைவரையும் விடுவித்தனர்.

இந்த ரயில் பெரும்பாலும் பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகளாகத் தெரிகிறது. 6 மில்லியன் யூதர்கள் கொல்லப்பட்டாலும், இட்லர் மற்றும் அவரது ஆதரவாளர்களின் தீராத வெறுப்பு காரணமாக பல மில்லியன் மக்கள் கொல்லப்பட்டனர்.

இந்த புகைப்படம் எடுக்கப்பட்ட நேரத்தில், பயணிகள் இந்த ரயில் எதைக் குறிக்கிறது என்பதை சரியாக அறிந்திருந்தனர்.

இந்த மக்கள் ஒரு குழு மரணதண்டனையில் இறக்க மாட்டார்கள் என்பதை உணர்ந்த "கணத்தை" நீங்கள் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறீர்கள்.

இது ஒரு நம்பமுடியாத புகைப்படம். அவர்கள் உணர்ந்த நிம்மதியை நம்மால் புரிந்து கொள்ளவே முடியாது. நிவாரணம் என்பது போதுமான வார்த்தை கூட அல்ல.

அற்புதமான உண்மைகள்

 நிக் வுஜிசிக் கைகள் அல்லது கால்கள் இல்லாமல் பிறந்தார், அவரது தாயார் ஆரம்பத்தில் அவரை ஏற்றுக்கொள்ள சிரமப்பட்டார். இருப்பினும், 37 வயதில், அவர் அனைத்து தடைகளையும் மீறி, உலகம் முழுவதும் மில்லியன் கணக்கான மக்களை ஊக்கப்படுத்துகிறார்.

ஆஸ்திரேலிய பூர்வீகவாசியான நிக் ஏழு புத்தகங்களை எழுதியுள்ளார், அவற்றில் பல நியூயார்க் டைம்ஸின் சிறந்த விற்பனையாளர்களாக மாறியுள்ளன, 40 க்கும் மேற்பட்ட மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்புகள் உள்ளன. ஒரு ஊக்கமளிக்கும் பேச்சாளராக, அவர் TED நிகழ்வுகள் உட்பட உலகளவில் சக்திவாய்ந்த உரைகளை வழங்கியுள்ளார், நம்பிக்கை மற்றும் மீள்தன்மை பற்றிய செய்திகளைப் பகிர்ந்து கொள்கிறார்.

அவரது அமைப்புகளான Life Without Limbs and Attitude Is Altitude மூலம், தனிநபர்கள், வணிகங்கள் மற்றும் அரசாங்கங்கள் விடாமுயற்சி மற்றும் நேர்மறை மூலம் வெற்றியைத் தழுவ உதவுகிறார். சமூக ஊடகங்களில் அவரது செல்வாக்கு மில்லியன் கணக்கானவர்களுக்கு நீண்டுள்ளது, அங்கு அவர் தொடர்ந்து உற்சாகமான உள்ளடக்கத்தைப் பகிர்ந்து கொள்கிறார். பிபிசி, சிஎன்என் மற்றும் சிஎன்பிசி போன்ற முக்கிய நெட்வொர்க்குகளிலும் அவர் இடம்பெற்றுள்ளார்.

நிக் ஒரு ஆஸ்திரேலிய மாடலை மகிழ்ச்சியுடன் மணந்தார், அவர்களுக்கு நான்கு குழந்தைகள் உள்ளனர். இப்போது கலிபோர்னியாவில் வசிக்கும் அவர், மகிழ்ச்சி மற்றும் நோக்கம் நிறைந்த வாழ்க்கையை நடத்துகிறார். அவரது பயணம் மனித ஆவியின் சக்திக்கு ஒரு சான்றாகும் - எந்த தடையும் கடக்க முடியாத அளவுக்கு பெரியது அல்ல என்பதை நிரூபிக்கிறது. வாழ்க்கை மிகவும் கடினமாக உணரும்போது, ​​அவரது கதையை நினைவில் கொள்ளுங்கள்: உண்மையான வலிமை உள்ளிருந்து வருகிறது. 🙏

எதிர்பாராத முத்தம்

 சில வருடங்களுக்கு முன்பு தொலைக்காட்சியில் எதேச்சையாக பாரதிதாசனின் எதிர்பாராத முத்தம் என்ற காவியம் பொன்முடி என்ற பெயரில் திரைப்படமாக ஒலிபரப்பப்பட்டபோது காணநேர்ந்தது.

அப்படத்தை கண்டு விட்டு நான் கிறுக்கிய சில வரிகள்..... 

பட்டினத்து வணிகன் மகன் பொன்முடி அம்மான் மகளை மணப்பதற்கு 

வந்தது தடை மைத்துனர்களுக்குள்

 வந்த வம்பு சண்டையால்... பிரித்திட துடித்தான் அம்மான் மகனை காத்திட அனுப்பி வைத்தான் அப்பன் குலத்தொழிலாய் வடக்கு நோக்கி..... 

ஆரிய துறவிகள்

 யாகத்தின் பெயரால்

 அடித்த கொள்ளை 

வடித்த கொலையால் அநியாயமாய் மாண்டான் வணிகன் மகன் பொன்முடி.. அத்தானை காண 

ஓடிவந்த பூங்கொடியாள் கண்டனள் பிணமாய் ஆங்கே...

எதிர்பாரா முத்தத்துடன்

இனிய காதலர்

இறப்பின் மூலம்..... 

அற்புதமான உண்மைகள்

 

1935 ஆம் ஆண்டில், முன்னோடி புகைப்பட பத்திரிகையாளர் மார்கரெட் போர்க்-வைட் ஒரு புகழ்பெற்ற தருணத்தில் படம்பிடிக்கப்பட்டார் - கையில் கேமராவுடன், ஒரு வானளாவிய கட்டிடத்தின் மேல் அமர்ந்து, மயக்கும் உயரத்தில் இருந்து புகைப்படம் எடுத்தார். அவரது அச்சமற்ற மனப்பான்மை மற்றும் புரட்சிகரமான பணிக்காக அறியப்பட்ட அவர், முதல் பெண் போர் நிருபர்களில் ஒருவராகவும், லைஃப் பத்திரிகையின் முதல் பெண் புகைப்படக் கலைஞராகவும் இருந்தார். இந்தப் படம் புகைப்படம் எடுப்பதில் அவரது துணிச்சலான அணுகுமுறையை மிகச்சரியாகப் படம்பிடிக்கிறது, சரியான புகைப்படத்தைப் பெறுவதற்கு பெரும்பாலும் ஆபத்தான சூழ்நிலைகளில் தன்னை ஈடுபடுத்துகிறது. அவரது பணி வரலாற்றை ஆவணப்படுத்தியது மட்டுமல்லாமல், பத்திரிகை மற்றும் புகைப்படம் எடுப்பதில் பெண்களுக்கு உள்ள தடைகளையும் உடைத்தது.

கௌரவம்...

 

டனால்

 கோயில் மணி சத்தம் கேட்டு திடுக்கிட்டு விழித்தாள் பூவாத்தா. நேற்று இரவு சரியான தூக்கம் இல்லாததால் கண் விழித்து பார்க்க சிரமப்பட்டாள். அசதியில் எழுந்திருக்க சோம்பல் பட்டு மீண்டும் தூங்க ஆரம்பித்தாள். நேற்று அவளது இளைய மகளை பெண் பார்க்க வந்திருந்தார்கள். அவளுக்கும் ஓரளவு பிடித்து தான் போயிருந்தது. ஆனால் மாப்பிள்ளை வீட்டார் பிடி கொடுக்காமல் சென்றுவிட்டனர். அவளைப் பொருத்த மட்டிலும் வந்த குடும்பத்தார் பெரிய வசதி இல்லை என்றாலும் வறுமையில்லை. சொந்தமாக வீடு இருந்தது. கொஞ்சம் நிலம் , சம்பாதிக்கும் பசங்க அப்பா அம்மா மட்டுமே வேறு பெண் குழந்தைகள் இல்லை அதனால் நாத்தனார் தொல்லை இருக்காது நல்லபடியாக முடிந்தால் தேவலாம் என்று நினைத்தாள். 

மூத்த மகளைக் கட்டிகொடுத்து பாதி நாள் வாழ வெட்டியாய் தாய்வீட்டிலும்,மீதி நாட்களில் சண்டையும் சச்சரவுமாய் புருஷன் வீட்டிலும் கழித்து வந்தாள். கையில் ஒரு போட்ட பிள்ளையும் , வயிற்றில் ஒரு பிள்ளையுமாக தற்போது இருக்கிறாள். அவளுக்கு கல்யாணம் கட்டிக் கொடுக்கும் போது அஞ்சு பவுன் நகை, சீர் செனத்தி என்று நன்றாக தான் செய்து அனுப்பினாள். இருந்தாலும் அவள் சண்டை சச்சரவோடு வாழ்வது பூவாத்தாவுக்கு கஷ்டமாகத்தான் இருந்தது. மருமகன் நல்லவன் தான் இருந்தாலும் குடிச்சிட்டான்னா அவன் அட்டகாசத்தை தாங்க முடியாது எப்படியோ மக சமாளிச்சு ஓட்டி பாப்பாள். முடியாத பட்சத்தில் தாய் வீட்டுக்கு வந்துவிடுவாள். எப்படியோ பூவாத்தா சமாதானப்படுத்தி மீண்டும் மக்களை புருஷன் வீட்டுக்கு அனுப்பி வைப்பாள். இது எப்பவும் நடக்கிற தொடர்கதை தான்.

பூவாத்தாவின் மருமகன் ஏதோ ஒரு ஜாதி கட்சியில் உள்ளூர் பிரமுகராக இருந்து வந்தான். பெரிதாக ஏதும் வேலைக்கு போக மாட்டான். கட்டை பஞ்சாயத்து அப்படி, இப்படி என்று பணம் சம்பாதிப்பான். வெட்டி பீத்தலுக்கு செலவு செய்து விடுவான். அதில் அவளுக்கும் பெருமை தான். அவளுக்கும் தாங்கள் வீர ஜாதி , ஆண்ட பரம்பரை என்ற பெருமை பீத்தல் உண்டு. அதனால் மருமகனை தான் ஆதரித்து பேசுவாள்.

பூவாத்தா புருஷன் அந்த காலத்தில் பெரிய ஆளாகத்தான் இருந்திருக்கிறான். ஒரு ஜாதி கலவரத்தில் வெட்டுப்பட்டு ஊனமாய் போனதால், பெரிதாக வேலை செய்து ஏதும் பணம் சம்பாதிக்க முடியாத நிலை.

 பூவாத்தாவுக்கு ஒரே மகன் மேல்நிலைப்பள்ளியில் தான் படித்துக் கொண்டிருக்கிறான் இன்னும் சம்பாதிக்கும் வயது வரவில்லை. பூவாத்தா புருஷன் பெயரில் கொஞ்சம் நிலம் இருந்தது. பெரிய விவசாயம் என்றெல்லாம் சொல்ல முடியாது. பலாப்பழ சீசன் வந்தால் பலாப்பழம் வாங்கி விற்று ஏதொ பிழைப்பு நடத்திக் கொள்வாள் . அரசு இலவச அரிசி போடுவதால் வயிற்று பசி பிரச்சினை இல்லை. நூறு நாள் வேலை... மற்ற வகையில் கஷ்டம் தான். பூவாத்தாவின் வீடு குடிசை வீடு தான். வெயில் காலம் பெரிய பிரச்சனை இல்லை. மழைக்காலம் வந்தால் சிரமம் தான். நேற்று மகளை பெண் பார்க்க வந்த போது லேசாக தூறல் வருவது போல் இருந்தது. கொஞ்சம் பயந்து கொண்டுதான் இருந்தாள். நல்ல வேலையாக மழை வரவில்லை. தப்பித்துக் கொண்டாள். இருந்தாலும் சொந்தமாக ஒண்ட குடிசை இருக்கிறது என்று கொஞ்சம் பீத்தல் தான்.

அவள் வீட்டு பக்கத்தில் ஒரு அம்மன் கோவிலில் இருந்தது. அந்த கோவில் பழமையானது என்றாலும், ஒருவருடைய பட்டா இடத்துக்குள் இருப்பதாகச் சொல்கிறார்கள். . பாழடைந்து இருந்த அந்த கோயிலில் சமீபத்தில் தான் புதுப்பித்து கட்டி இருந்தனர். பெரும்பகுதி அவளது ஜாதிக்காரர்கள் மட்டுமே கும்பிட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள். அதே ஊரை சார்ந்த சேரி மக்களும் அந்த அம்மனை கும்பிட விரும்பினார்கள். 

அதனால் அந்த கோயிலை புதுப்பித்து கட்டும் போது தாங்களும் பணம் தருகிறோம் என்றார்கள் சேரி மக்கள். சேரி மக்கள் பணம் கொடுத்து அந்த கோயிலை கட்ட முடியாது என்று அவளை சாதிக்காரர்களே முழு செலவு செய்தார்கள். பூவாத்தா தன் பங்கிற்கு வீட்டில் இருந்த ஆட்டை வித்து கோயிலுக்கு பணம் கொடுத்தாள். 

அந்த ஊரில் இருந்து ஒரு பெரியவர் சமரசம் பேசி

பார்த்தார். அவர் இவள் சாதிக்காரர் என்றாலும் பொதுவான மனிதர். எல்லா சாதிக்காரர்களும் இணக்கமாக இருக்க வேண்டும் என்று போராடக் கூடியவர். அதேபோல மக்கள் பிரச்சினைகளுக்காகவும் போராடக் கூடியவர். எப்பொழுதுமே சிவப்பு துண்டு தான் போட்டிருப்பார். அவர் சொன்னால் ஓரளவுக்கு எல்லாருமே கேட்பார்கள். இருந்தாலும் இந்த கோயில் பிரச்சனைகள் அவர் சொல்வதை யாரும் கேட்க தயாராக இல்லை. அம்மன் சாமி என்றால் எல்லாருக்கும் பொதுவானவள் தானே. அவளை வணங்க ஏன் தடை சொல்ல வேண்டும் என்று சொல்லிப் பார்த்தார். யாருமே கேட்கவில்லை. ஏதோ ஒரு பிரச்சனைக்காக முஸ்லிம்களோடு அவர்கள் மோதும் போது, ​​இந்துக்கள் எல்லோரும் ஒன்று தானே வாருங்கள் என்று இதே சேரி மக்களை கூப்பிட்டவர்கள் அம்மன் கோயிலுக்கு மட்டும் விட முடியாது என்று விடாப்பிடியாக இருந்தார்கள். சிவப்பு துண்டுகாரர் சாமி நம்பிக்கை இல்லாதவர். அவர் என்ன கோயில் விஷயத்தில் சொல்வது என்று அவரை புறக்கணித்து விட்டனர். அவர் சேரி ஜனங்களிடம் உங்களை உள்ளே விடாத கோவிலுக்குள் ஏன் போக வேண்டும். விட்டுவிட்டு போங்களப்பா என்று சொல்லிப் பார்த்தால் அவர்களும் கேட்கவில்லை. சேரி ஜனங்களில் படித்து வேலைக்கு சென்று ஓரளவுக்கு வசதியானவர்கள், பிரச்சனையை விடவில்லை. நம்மை இந்து என்று எல்லாவற்றுக்கும் கூப்பிடுகிறார்களே ஏன் கோவிலுக்குள் போக கூடாது என்று, போலீஸ் ஸ்டேஷன் கோர்ட் என்று விடாப்பிடியாக மோதிப் பார்த்தார்கள். போலீஸ் ஸ்டேஷன்ல இருந்து அந்த ஊருக்கு வந்து கோயில் காரர்கள் எல்லாம் பேசி பார்த்தார்கள். கேட்கவில்லை கோர்ட்டும் சேரி சனங்கள் கோவிலுக்கு போவதை யாரும் தடுக்க கூடாது என்று சொல்லிவிட்டார்கள். இந்த பிரச்சனை பெரிய புகைச்சலை ஊருக்குள்ளே உருவாகி இருந்தது. ஒரு வாரமாக போலீசார் வருகை தந்தது..

பூவாத்தா என்று யாரோ கூப்பிடுவது போலிருந்தது.

வெளியே போனபோது பக்கத்து வீட்டுக் கிளவி நின்று சத்தமாய் இந்த ......நாய்ங்க நம்ம ஆத்தா கோயில்ல வந்து இஷ்டத்துக்கு சாமி கும்பிட்டு போயிருக்காங்க என்று கத்தினாள்.

பூவாத்தாவுக்கு ஆத்திரம் வந்தது. வேகமாய் முகத்தை கழுவிக்கொண்டு கிழவியும் அவளும் கோயிலுக்கு ஓடினார்கள். அவளை சாதிக்காரர்களே பெரும் கூட்டமாய் நின்று கத்திக்கொண்டிருந்தார்கள்..

ஆளாளுக்கு வந்து கெட்ட வார்த்தைகளால் கூச்சல் போட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள். போலீஸ்காரர்கள் அவர்களை சமாதானப்படுத்த முடியாமல் திணறிக் கொண்டிருந்தார்கள். பூவாத்தா ஆங்காரமாய் கத்தினாள்.

இந்த ........ நாய்ங்க வந்து தீட்டு படுத்தின கோயிலில் முதல் இடிச்சு தள்ளிரணும்..

எல்லாருக்கும் பொதுவான அந்த அம்மன் தன்னைக் கும்பிட வந்த சேரி ஜனங்களையும் அனுமதிக்க முடியாம, கோயிலை கட்டுன சாதிசனங்களையும் சமாதானப்படுத்த முடியாம கல்லாய் நின்று கொண்டிருந்தாள்.

தான் கும்பிட்டு வந்த அம்மனை சேரிக்காரங்க கும்பிட்டதால், சாதி பெருமையை காப்பத்த அம்மனை விட பெரிய ஆளா பூவாத்தா கத்திக்கிட்டு இருந்தாள்........ 

உலக புத்தக தினம்

எனது நண்பர் ஒருவர் நிறைய புத்தகங்கள் வைத்திருந்தார். நான் அவரை பாராட்டி இவ்வளவு புத்தகங்களை திரட்டி இருக்கிறீர்களே என்று பாராட்டினேன் . 

அவர் சொன்னார் திரட்டியது பாதி, திருடியது மீதியென்றார்... 

நான் அவரிடமிருந்து இரண்டு புத்தகங்களை கடனாக கேட்டேன். 

அவர் சிரித்துக் கொண்டே தர மறுத்துவிட்டார். "புத்தகங்களை கடன் கொடுப்பவன் ஏமாளி" என்றார். 

"நான் நிச்சயமாக திருப்பி தந்து விடுவேன்" என்றேன்.

 "புத்தகங்களை திருப்பித் தருபவன் படு ஏமாளி" என்றார்.

இது நான் சொல்லும் வார்த்தை இல்லை, ஒரு பெரிய மேதை சொன்ன வார்த்தை என்றார்..

இன்னொரு நண்பர் இருந்தார். அவர் மிக்க நல்லவர்.யார் கேட்டாலும், எப்போது புத்தகம் கேட்டாலும் உடனே கொடுத்துவிடுவார். அதேபோல யாரிடமும் புத்தகங்கள் எளிதில் வாங்கி விடுவார், வாங்கியதை மற்றவர்களுக்கு கொடுத்து விடுவார். அவரிடம் புத்தகங்கள் போவது என்பது ஒரு வழி போக்கு மாதிரி. திரும்பி வரவே வராது. அதேபோல கொடுத்தவரிடம் திருப்பி கேட்கவே மாட்டார். அவருடைய புத்தகமாக இருந்தால் தானே.. அவருக்கு ஞாபகமும் இருக்காது.. அப்படி ஒரு புத்தக கொடை வள்ளல்.... நான் அவரிடம் சில புத்தகங்களை கொடுத்து விட்டு கடைசியாக வரை கிடைக்கவே இல்லை. அது வேறு எங்கும் வாங்க முடியாது. ஏனெனில் அந்த பதிப்புகள் நின்று பல வருடங்கள் ஆகிவிட்டது. உதாரணமாக ரஷ்ய புரட்சியைப் பற்றி பல புத்தகங்கள் வந்திருக்கலாம். ஜான்ரீடு எழுதிய உலகை குலுக்கிய பத்து நாட்கள் மாதிரி.... 

ஆல்பர்ட் ரைஸ் எழுதிய நேரில் கண்ட ருஷ்ய புரட்சி என்றொரு நூல்...

உலகை குலுக்கிய பத்து நாட்கள் என்ற நூல், நகரப் பகுதியில் நடைபெற்ற ரஷ்யப் புரட்சியைப் பிரதிபலித்ததென்றால் நேரில் கண்ட ருஷ்ய புரட்சி நூல் கிராமப்புறங்களில் ரஷ்ய புரட்சி எப்படி பிரதிபலித்தது என்பதைக் குறிக்கிறது. அபூர்வமான புத்தகம். என் நன்பரிடம் போனது திரும்பி கிடைக்கவே இல்லை.. இது போல பல புத்தகங்கள்....

 நல்ல வேலையாக அவர் கேட்ட சில அபூர்வமான புத்தகங்களை கொடுக்காமலே மறைத்து விட்டேன். போயிருந்தால் சத்தியமாக திரும்பி கிடைத்திருக்காது. மாயூரம் வேதநாயகம் பிள்ளை எழுதிய பிரதாப் முதலி சரித்திரம் என்ற தமிழில் வந்த முதல் புதினம் என்னிடமிருந்தது 1885 ஆம் ஆண்டு வெளியான பதிப்பு. 1905 ஆம் ஆண்டு வெளியான ராபின்சன் குருசோ.... 

இந்த புத்தகங்கள் நூறு ஆண்டுகளுக்கு முந்தைய பழைய பதிப்புகள்.... அதனுடைய சரித்திர முக்கியத்துவத்துக்காகவே வைத்துக் கொள்ளலாம். இது போன்ற நிறைய பழைய புத்தகங்களை வைத்திருக்கிறேன்.. இதெல்லாம் பழைய புத்தக கடை புண்ணியத்தால் கிடைத்தவை..

சரி அதெல்லாம் போகட்டும் பழைய பெருமைகள்...

 நம் காலத்தில் மிக அருமையான விஷயம், இப்போது நடந்து கொண்டிருக்கும் புத்தக திருவிழாக்கள் தான். இப்பொழுதெல்லாம் புத்தகத் திருவிழா நடைபெறாத நகர்களே இல்லை எனலாம். நடைபெறாத வருடங்கள் இல்லை எனலாம். நிறைய புத்தக திருவிழாக்கள்.. .ஏராளமான படைப்பாளிகள்.. ஏராளமான வெளியிட்டவர்கள்... 

ஏராளமான புத்தகங்கள்.. அள்ள அள்ள குறையாத சுரங்கங்களை போல, அண்ணாந்து பார்க்க முடியாத அளவுக்கு மலைகளை போல புத்தகக் குவியல்கள் வந்து விட்டன.

 சங்க கால இலக்கியங்களில் இருந்து இன்று வரை உள்ள நவீன இலக்கியம் வரை, புராணங்களிலிருந்து புத்தறிவை மீட்டெடுக்கக்கூடிய பகுத்தறிவு புத்தகங்கள் வரை, ஆன்மீகத்தில் இருந்து அறிவியல் வரை பல்வேறு திசைகளில் பல்வேறு தலைப்புகளில் பெரியவர்கள் சிறியவர்கள் படிக்கும் மாதிரி, விதம் விதமாய் புத்தகங்கள் மலிந்து கிடக்கின்றன..   ஏராளமாய் மக்கள் புத்தகங்களையும் வாங்குகிறார்கள். வாங்குகிற புத்தகங்களை படிக்கிறார்களா என்பது தான் மிக முக்கியமான விஷயம். ஒரு புத்தகம் படிக்கப்படாமல் கிடைக்கிறது என்றால், அந்த புத்தகத்திற்கு அதைவிட அவமானம் ஒன்றுமில்லை என்கிறார் ஒரு அறிஞர்.

ஒருகோடி ரூபாய் கிடைத்தால் என்ன செய்வீர்கள் என்று கேட்டபோது

"ஒரு நூலகம் கட்டுவேன்" என்று பதிலளித்தாராம் மகாத்மா.. 

பெண்களின் கைகளிலிருந்து கரண்டியைப் பிடுங்கி விட்டு புத்தகம் கொடுத்தால் போதும் என்றாராம் தந்தை பெரியார்

தனிமைத்தீவில் தள்ளப்பட்டால் என்ன செய்வீர்கள் என்று கேட்ட போது புத்தகங்களுடன் மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்து விட்டு வருவேன் என்று பதிலளித்தாராம் ஜவஹர்லால் நேரு.. 

என் கல்லறையில் மறக்காமல் எழுதுங்கள் இங்கே ஒரு புத்தகப் புகழ் உறங்குகிறதென்றாராம் பெட்ரண்ட் ரஸல்...

மனிதனின் ஆகப் பெரிய கண்டுபிடிப்பு எது என்று வினவப்பட்டபோது சற்று யோசிக்காமல் புத்தகம் என பதிலளித்தார் ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன்

வேறு எந்த சுதந்திரமும் வேண்டாம் சிறையில் புத்தக வாசிப்பை மட்டும் அனுமதிக்க வேண்டும் என்றாராம் நெல்சன் மண்டேலா

ஒரு குழந்தைக்கு நீங்கள் வாங்கித்தரும் ஆகச் சிறந்த பரிசு ஒரு புத்தகம்தான் என்றார் வின்ஸ்டன் சர்ச்சில்

பயங்கரமான போராட்ட ஆயுதங்கள் எவை என கேட்கப்பட்டபோது புத்தகங்கள்தான் என்றாராம் மார்டின் லூதர்கிங்

தான் தூக்கிலிடப்படுவதற்கு ஒரு நிமிடம் முன்பு வரை வாசித்துக்கொண்டே இருந்தாராம் பகத்சிங்... 

ஆயிரம் புத்தகங்களை வாசித்தவன் ஒருவன் இருந்தால் அவனைக் காட்டுங்கள்; அவனே எனது வழிகாட்டி!

– ஜூலியஸ் சீசர்

உலக வரைபடத்திலுள்ள மூலைமுடுக்குகளுக்கெல்லாம் போக விரும்புகிறாயா, ஒரு நூலகத்துக்குச் செல்..

– டெஸ்கார்டஸ்

போதும் என்று நொந்துபோய், புதுவாழ்வைத் தேடுகிறீர்களா... ஒரு புதிய புத்தகத்தை வாங்கி வாசிக்கத் தொடங்குங்கள்...

– இங்கர்சால்

சில புத்தகங்களை சுவைப்போம்... சிலவற்றை அப்படியே விழுங்குவோம்... சில புத்தகங்களை மென்று ஜீரணிப்போம்!

– பிரான்சிஸ் பேக்கன்

புரட்சிப் பாதையில் கைத்துப்பாக்கிகளைவிட

பெரிய ஆயுதங்கள் புத்தகங்களே!

– லெனின்

உண்மையான வாசகன், வாசிப்பை முடிப்பதே இல்லை!

– ஆஸ்கார் வைல்ட்

உடலுக்கு எப்படி உடற்பயிற்சியோ அதுபோல மனதுக்குப் பயிற்சி புத்தக வாசிப்பு!

– சிக்மண்ட் ஃப்ராய்ட்

பழங்காலத்திய மகா புருஷர்களை நேரில் தரிசித்து, அவர்களுடன் உரையாட வேண்டுமா? நூலகத்துக்குப் போ…

– மாசேதுங்

இதெல்லாம் மாமேதைகளின் அனுபவ வார்த்தைகள். அறிவுரைகள்.. பொன்மொழிகள்... 

வாங்குகிற புத்தகங்களை படிக்க வேண்டும்,. நுனிப்புல் மெய்வதைப் போலல்லாமல், ஆழமாக ஊன்றி படிக்க வேண்டும். அதுதான் புத்தகங்களுக்கு செய்யக்கூடிய மரியாதை.

 இல்லை என்றால்   புத்தக திருவிழாக்களும், புத்தக தினம் என்பதும் வழக்கமான சடங்குகளில் ஒன்றாய் மாறிவிடும்.... 

பாரதிதாசன் பிறந்தநாள்

புரட்சி கவிஞர் பாரதிதாசன் பிறந்தநாளை ஏப்ரல் 29: உலகத் தமிழ் நாளாக கொண்டாடிவோம், ஏன்?

மனித மூளையில் உயிர்ப்புறும் எண்ணங்கள், கருத்துகள், உணர்ச்சிகளை வெளிப்படுத்தும் மனிதர்களால் பயன்படுத்தப்படும் ஒலி மற்றும் வரி வடிவங்களின் இணைப்பு தொகுதி தான் 'மொழி'. மனித வாழ்க்கையில், தாய்க்கு இருக்கும் அதே முக்கியத்துவம் தாய்மொழிக்கும் அளிக்கப்படுகிறது. அந்த மொழியின் மீது தான் இனத்தின் இலக்கியம், கலை, பண்பாடு, மரபு, கல்வி, வரலாறு, மெய்யியல் போன்ற கூறுகள் கட்டமைக்கப்படுகின்றன. அதனால் தான் உலகம் முழுவதும் மனிதச்சமூகத்தால் போற்றப்படும், உணர்வுபூர்வமாக கையாளப்படும் மிகச்சிறந்த கருவியாக 'மொழி' நிலைத்திருக்கிறது.

மனித வரலாற்றில் 31,000 மொழிகள் தோன்றியதாக ஆய்வுகள் தெரிவித்தாலும், இன்றைக்கு 6,000 மொழிகள் மட்டும் உயிரோடு உள்ளன. இந்த 6,000 மொழிகளில் வாழையடி வாழையாக காலம் காத்து வந்திருக்கிறது. ஆனாலும், உலகமயமாக்கல் போன்ற தாராள பொருளாதாரக் கொள்கைகளால் மொழியின் கட்டுடல் குலைந்து கொண்டே இருக்கிறது. பேசப்படாத மொழிகள் வேகமான அழிவைச் சந்தித்து வருகின்றன. இதைத் தடுக்கும் பொருட்டு, ஐக்கிய நாடுகள் மன்றம் உள்ளிட்ட பல்வேறு அமைப்புகளை காக்க கடுமையாக உழைத்து வருகின்றன.

பன்னாட்டு தாய்மொழி நாள்:

1947-ஆம் ஆண்டு கிழக்கு பாகிஸ்தான் (தற்போது வங்கதேசம்), மேற்கு பாகிஸ்தான் (தற்போது பாகிஸ்தான்) ஆகிய இரு வெவ்வேறு பகுதிகள் இணைக்கப்பட்டு பாகிஸ்தான் நாடு உருவாக்கப்பட்டது. இந்தியாவுக்கு இடையில் பிரிக்கப்பட்ட இரு பகுதிகளும் மொழி, பண்பாடு போன்றவற்றில் ஒன்றுக்கொன்று மாறுபட்டிருந்தன.

அப்போதைய கிழக்கு பாகிஸ்தானில் பெரும்பான்மை மக்களால் வங்காள மொழி பேசப்பட்டாலும் 1948-ஆம் ஆண்டின் அப்போதைய பாகிஸ்தான் அரசு உருது மொழியை பாகிஸ்தானின் ஒரே தேசிய மொழியாக அறிவித்தது. இதற்கு கிழக்கு பாகிஸ்தான் மக்கள் கடும் எதிர்ப்பு தெரிவிக்கின்றனர். கிழக்கு பாகிஸ்தான் மக்கள் அவர்களது தாய் மொழியான வங்காள மொழியை குறைந்தபட்சம் தேசிய மொழிகளில் ஒன்றாக அறிவிக்க வேண்டும் என்று கோரினர். இந்த கோரிக்கைக்கு பாகிஸ்தான் அரசு செவிசாய்க்கவில்லை.

இதை தொடர்ந்து, பொது மக்களின் ஆதரவுடன், தாக்கா பல்கலைக்கழக மாணவர்கள் பெரிய பேரணிகளையும் கூட்டங்களையும் நடத்தினர். போராட்டத்தை முடக்குவதற்காக, மாணவர்கள் முன்னெடுத்த பொதுக் கூட்டங்களையும் பேரணிகளையும் பாகிஸ்தான் அரசு தடை செய்தது. 1952-ஆம் ஆண்டு பிப்.21-ஆம் தேதி தடையை மீறி நடைபெற்ற பேரணியில் ஆயிரக்கணக்கான மாணவர்கள் கலந்துகொண்டனர். தடையை மீறி பேரணி நடத்துவதாகக் குற்றம்சாட்டி, காவல் துறையினர் துப்பாக்கிச் சூடு நடத்தி போராட்டக்காரர்களைக் கலைத்தனர். இந்த துப்பாக்கிச்சூட்டில் சலாம், பர்கட், ரபீக், ஜபார், ஷபியூர் ஆகிய 5 மாணவர்கள் கொல்லப்பட்டனர். மேலும் நூற்றுக்கணக்கானோர் காயமடைந்தனர். தாய்மொழிக்காக தங்களின் இந்த ஈகம் செய்த இந்த நிகழ்வு வரலாற்றில் அழிக்க முடியாத நிகழ்வாக பதிவு செய்யப்பட்டது. நாட்டின் பெரும்பான்மை மக்களின் மதம் இஸ்லாமியமாக இருந்தாலும், அந்நாட்டின் அனைத்து மதத்தினரும் பேசும் பொதுமொழியாக வங்கம் இருந்தது. மதத்தைக் காட்டிலும் தாய்மொழியை பெரிதாகப் போற்றிய அந்நாட்டு மக்கள் தங்கள் நாட்டுக்கு மதவழிப் பெயரைச் சூடிக்கொள்ளாமல், மொழி வழிப்பெயரை சூட்டிக்கொண்டு, தங்கள் நாட்டை வங்கதேசம் என்று அழைத்துக்கொண்டனர். உங்களுக்கெல்லாம் தெரிந்தது போல, 1971-ஆம் ஆண்டு நடந்த போரில் பாகிஸ்தானில் இருந்து தனியாக பிரிந்து 'வங்கதேசம்' என்ற புதிய நாடு உருவானது. மொழிப்பெயரில் அழைக்கப்படும் ஒருசில நாடுகளில் வங்கதேசமும் ஒன்று.

வங்கதேசத்தில் நடந்த மொழிப்போராட்டம், மொழிக்காப்புக்கானது மட்டுமல்ல, மொழி திணிப்புக்கும் எதிரானதாகும். உருது மொழியின் ஆதிக்கத்திற்கு எதிராக, நாட்டையே துறந்து சொந்த மொழியில் நாட்டை உருவாக்கிக்கொண்டவர்கள் வங்கதேச மக்கள். வங்கதேசத்தில் தாய்மொழியைக் காப்பதற்காக நடந்த இந்த போராட்டம் உலக மக்களை திரும்பி பார்க்க வைத்தது. தாய்மொழியின் முக்கியத்துவத்தை உணர்த்துவதாக அமைந்தது. இந்த கருத்தியலை உலக மக்கள் அனைவரிடமும் அழுத்தம் திருத்தமாக சேர்க்கும் வகையில், வங்கதேச அரசின் முயற்சி, அனைத்துலக அமைப்புகளுக்கு ஆதரவு இதன் காரணமாக, இனி பிப்.21-ஆம் நாளை பன்னாட்டு தாய்மொழி நாளாக கொண்டாடப்போவதாக ஐக்கிய நாடுகள் கல்வி, அறிவியல், பண்பாட்டு நிறுவனம்(யுனெஸ்கோ) 1999-ஆம் ஆண்டு அறிவித்தது. தாய்மொழியின் முக்கியத்துவத்தை உணர்த்துவது, பல்வேறு மொழிவழி சமூகங்களின் மொழி, கலை, பண்பாடு, வாழ்வியல் தனித்தன்மைகளைப் பேணிப் பாதுகாப்பதுடன் அம்மொழிகளுக்கு இடையே ஒற்றுமையை உருவாக்கும் எண்ணத்தோடு பன்னாட்டு தாய்மொழிநாள் அறிவிக்கப்பட்டது. 2000-ஆம் ஆண்டு முதல் பிப்.21-ஆம் நாள் உலகம் முழுவதும் பன்னாட்டு தாய்மொழிநாளாகக் கொண்டாடப்பட்டு வருகிறது.

*மொழி நாட்கள்*:

மொழியின் முக்கியத்துவத்தை சரியாக உணர்ந்து கொண்ட பல நாடுகளின் அரசுகள், பல்வேறு திட்டங்களை வகுத்து, தேவையான பண ஆதாரங்களை ஒதுக்கி, தத்தமது மொழி காக்க நடவடிக்கை எடுத்தவண்ணம் உள்ளன. இதற்கு இந்திய அரசு விதிவிலக்கல்ல. 780 மொழிகளின் கூடாரமாக இந்தியா திகழ்வதால், தத்தமது மொழிகளை காக்க அந்தந்த மாநில அரசுகள் தகுந்த நடவடிக்கைகளை எடுக்க நேரிடுவது இயல்பு தான். அந்த வகையில், தமிழ்நாடு அரசும் தமிழ்மொழியை காத்து, அடுத்த தலைமுறையின் கையில் நிறைய நடவடிக்கைகள் முன்னெடுத்துள்ளன.

மொழிகளை காப்பாற்றும் நோக்கில், உலக அளவில் பல்வேறு மொழி நாட்கள் கொண்டாடப்பட்டு வருகின்றன. ஒருசில மொழிகளுக்கு ஐக்கிய நாடுகள் மன்றம் அங்கீகாரம் அளித்துள்ளது. எனினும், இந்திய அளவில் அந்தந்த மாநில அரசுகள் மொழி நாட்களை அறிவித்து, மொழிக்காப்புப் பணிகளை முடுக்கிவிட்டுள்ளன. அந்த வகையில் உலக அளவில் கொண்டாடப்படும் மொழி நாட்களின் பட்டியல் இதோ....

உலக மொழி நாட்களின் பட்டியல்..

பிப்ரவரி 9 - கிரேக்க நாள்

பிப்ரவரி 21 - பன்னாட்டு தாய்மொழி நாள்

மார்ச் 20 - பிரெஞ்சு நாள்

ஏப்ரல் 20 - சீன நாள்

ஏப்ரல் 23 - ஸ்பானிஷ் நாள்

ஏப்ரல் 23 - ஆங்கில நாள்

மே 5 - போர்த்துகீசிய நாள்

ஜூன் 6 - ரஷ்ய நாள்

ஜூலை 7 - கிஸ்வாஹிலி நாள்

செப்டம்பர் 23 - சைகை மொழி நாள்

செப்டம்பர் 26 - ஐரோப்பிய மொழிகள் நாள்

நவம்பர் 5 - ரொமானி நாள்

டிசம்பர் 18 - அரேபிய நாள்

இந்திய மொழி நாட்களின் பட்டியல்...

ஜனவரி 7 - சந்தாளி மொழி நாள்

பிப்ரவரி 21 - வங்க மொழி நாள்

பிப்ரவரி 27 - மராத்தி மொழிப்பெருமை நாள்

மார்ச் 1 ஒடியா மொழி நாள்

மே 1 - மராத்தி மொழி நாள்

ஜூன் 24 - போஜ்பூரி மொழி நாள்

ஆகஸ்ட் 1 - உலக கொங்கணி மொழி நாள்

ஆகஸ்ட் (ஷ்ராவண மாத முழுநிலவு நாள்)- உலக சமஸ்கிருத மொழி நாள்

ஆகஸ்ட் 20 - மணிப்பூரி மொழி நாள்

ஆகஸ்ட் 20 - நேபாள மொழி நாள்

ஆகஸ்ட் 24 - குஜராத்தி மொழி நாள்

ஆகஸ்ட் 29 - தெலுங்கு மொழி நாள்

செப்டம்பர் 14 - ஹிந்தி மொழி நாள்

நவம்பர் 1 - கர்நாடக அல்லது கன்னட மொழி நாள்

நவம்பர் 3-9- அஸ்ஸாமி மொழிப்பெருமை வாரம்

நவம்பர் 9 - உருது மொழி நாள்

டிசம்பர் முதல் ஞாயிறு - சிந்தி பண்பாட்டு நாள்

டிசம்பர் 11 - இந்திய மொழிகள் நாள்(பாரதியார் பிறந்த நாள்)

போன்ற மொழிகள் சம்பந்தப்பட்ட மாநில அரசுகள் அல்லது மத்திய அரசால் அறிவிக்கப்பட்டு, கொண்டாடப்பட்டு வருகின்றன.

*உலகத் தமிழ் நாள்?*:

ஆனால், இந்திய மொழிகளின் பட்டியலில், உலகின் தொன்மை மொழியாகவும், செம்மொழியாகவும் போற்றப்படும் 'தமிழ் மொழி நாள்' இல்லை என்பது வேதனையாக உள்ளது. இருக்கிறது. உலகின் முதன்மொழி என்று மார்தட்டி பெருமைப்படும் தமிழர்களுக்கு, தங்கள் தாய்மொழியாம் தமிழை தனியாக கொண்டாடும் ஒரு மொழி நாள் இல்லை என்பது கசப்பான உண்மை. செம்மொழிக்கான அனைத்து தகுதிகளையும் பெற்றுள்ள தமிழ்மொழி, பல்லாயிரம்க்கணக்கான ஆண்டுகளாக உயிர்ப்போடு தழைத்திருந்தாலும், உலகமயமாக்கலின் கெடுவிளைவாக ஏற்பட்டுள்ள மொழிக்கலப்பு போன்றவற்றால் ஆபத்தை எதிர்கொண்டதை மறுக்க முடியாது. வாழாத மொழியால் ஆளமுடியாது; ஆளாத மொழியால் வாழ முடியாது. வாழாத மொழியினரின் நிலம் வரலாற்றில் காணாது போகும். நிலத்தில் ஆளாத மனிதர்களால், மொழியை வாழ வைக்க முடியாது. எழுதப்படாத, படிக்கப்படாத, பேசப்படாத மொழியால் தழைக்க முடியாது. தழைக்காத மொழியால், அதன் இனத்தை வாழ வைக்க முடியாது என்பதை அறியாதவர்கள் அல்லர் தமிழர்கள். 

எனவே, தமிழ்மொழியை நிலைக்க, தழைக்க, வளர்க்க, பாதுகாக்க வேண்டும். மொழி பாதுகாக்கப்பட, அம்மொழி மொழிந்துகொண்டே இருக்க வேண்டும். மொழியாத மொழி அழியும். மொழியைப் பாதுகாக்க, மொழியைக் கொண்டாட வேண்டும். அடுத்த தலைமுறையிடம் கையளிக்க வேண்டும். அதற்கு, தனியாக தமிழ் நாள் கடைபிடிக்க வேண்டியது காலத்தின் கட்டாயமாகும்.

'உலகத் தமிழ் நாள்'...கேட்கும்போதே உள்ளத்தில் உவகை ஊறுகிறது, மனதில் மத்தளம் ஒலிக்கிறது, நெஞ்சில் குதூகலம் தொற்றிக்கொள்கிறது. தமிழைக் கொண்டாட தனிநாள் கிடைத்துவிடாதா என்ற ஏக்கம் உள்ளத்தைத் தொட்டு பறக்கிறது. ஆங்கில நாள், இந்த நாள், சமஸ்கிருத நாள் உள்ளன என்பதற்காக, தமிழ் நாள் கொண்டாடப்பட வேண்டும் என்று வலியுறுத்துவதாக யாரும் கருதக்கூடாது. தமிழ்மொழியை அடுத்த தலைமுறைக்கு கொண்டு சேர்க்கும் பெரும் கடமையை ஆற்றுவதற்கு கிடைத்துள்ள பொறுப்பான நாள் என்று எண்ண வேண்டும். 

உலகமயமாக்கல் சூழலில் ஆதிக்கம் செலுத்தும் ஒருமொழி மற்றொருமொழியை வேகமாக விழுங்கி வருவதை உலகம் அறியும். மொழித்திணிப்பு, மொழி புறக்கணிப்பு போன்ற பல்வேறு மொழிப் படையெடுப்புகளில் தப்பிய தமிழை காக்கும் கடமை, பொறுப்பு தமிழனாக பிறந்த நம் அனைவருக்கும் உள்ளது. அந்தக் கடமையை நிறைவேற்றுவதற்குக் கிடைத்த நாளாகவே *'உலகத் தமிழ் நாள்'* அமையும். இந்த நன்னாளில் இளம் தலைமுறையினரிடம் தமிழ்மொழியைக் கொண்டு சேர்த்து, கொண்டாடச் செய்யலாம். தலைமுறை கடந்து தமிழை கடத்தலாம்.

*பாரதிதாசன் பிறந்தநாள்*:

சரி, உலகத் தமிழ் நாளை கொண்டாடுவதற்கு எந்த நாளை தேர்ந்தெடுப்பது என்று சிலர் கேட்கலாம். அதற்கு பொருத்தமான விடை ஏப்ரல் 29. அன்று தான் உலகம் கண்டிராத மாபெரும் உலகக்கவிஞன் பாரதிதாசன் பிறந்தநாள். உலகம் உண்ண உண், உடுக்க உடுப்பாய் என்று உலகு தழுவிய பார்வையால் மானிட சமுத்திரம் நானென்று கூவிய தமிழ்க் குயில், புரட்சிக்கவிஞர் பாரதிதாசன். 20ஆம் நூற்றாண்டு தந்த பாவலர்களில் தலைசிறந்தவர். தாய்மொழியாம் தமிழை பலவாறாக உயர்த்தி பாடியது மட்டுமல்ல, தமிழைக் காப்பதற்காக ஆற்ற வேண்டிய கடமைகளை இயக்கமாக செயல்படுத்த திட்டம் வகுத்துத் தந்தவர். மொழி மீது இத்துணை உயர் எண்ணம் கொண்டு பாடிய ஒரே பாவலன் பாரதிதாசன் மட்டுமே. 

வில்லியம் ஷேக்ஸ்பியரின் பிறந்தநாளான ஏப்ரல் 23ஆம் தேதி ஆங்கில நாளாகவும், கவிஞர் கிடுகு வெங்கட ராமமூர்த்தியின் பிறந்தநாளான ஆகஸ்ட் 29ஐ தெலுங்கு நாளாகவும், எழுத்தாளர் வீர் நர்மத்தின் பிறந்தநாளான ஆகஸ்ட் 24ஐ குஜராத்தி நாளாகவும் கொண்டாடுவது போல, தமிழினத்தின் தன்மானத்திற்காகவும், மொழிநடைக்காகவும் வாழ்நாள் முழுவதும் இலக்கியம் படைத்த புரட்சிக்கவிஞர், பாவேந்தர் பாரதிதாசன் அவர்களின் பிறந்தநாளான ஏப்ரல் 29ஐ உலகத் தமிழ் நாள் என்று அறிவித்து, அந்த மாக்கவிஞருக்கு பெருமை சேர்க்க வேண்டியது தமிழர்களின் கடமையால்லவா!

புரட்சிக்கவிஞர் பாரதிதாசன் குறித்து பேரறிஞர் அண்ணா அவர்கள்,

"படிக்கிறோம்; பாரதிதாசனாக நாமே ஆகிறோம்.

படிக்கிறோம்; நாமும் பாடலாமா என நினைக்கிறோம்.

படிக்கிறோம்; 'தமிழ் எங்கள் உயிருக்கு நேர்' என்கின்றோம்"

"புரட்சிக் கவிஞர் மேல்நாட்டுக் கவிதைகளைப் போல் கலையைக் காலத்தின் கண்ணாடி ஆக்குகிறார்!,

காலத்தை உருவாக்குகிறார்!, காலத்தையே உருவாக்குகிறார் என்பது மாத்திரமல்ல; காலத்தையே மாற்றுகிறார்."

என்று போற்றுகிறார்.

"கவிதையுலகில் அவர் ஒரு முடிசூடா மன்னர். புரட்சி உணர்வில் அவர் தமிழ்நாட்டு ஷெல்லி; இயற்கையைப் பாடுவதில் அவர் வால்ட் விட்மன்; வரலாற்றைக் காவியமாக்குவதில் அவர் இளங்கோ; வருணனையில், சொல் வளத்தில் அவர் கம்பர்; காலத்தின் தேவையில் அவர் பாரதி; நமது உள்ளத்தில் அவர் என்றும் பாவேந்தர்" என்று பேராசிரியர் க.அன்பழகன் அவர்கள், பாரதிதாசனை படம் பிடித்துக் காட்டுகிறார். எனவே, உலகத் தமிழ் நாள் என்று அறிவிப்பதற்கு புரட்சிக்கவிஞர் பாரதிதாசன் அவர்களின் பிறந்தநாளான ஏப்ரல் 29 மிகவும் பொருத்தமான நாளாக இருக்கும் என்பதில் ஐயம் இல்லை. 

*தமிழ் அமைப்புகள் கொண்டாட்டம்*:

இது தொடர்பாக, 2022ஆம் ஆண்டு முதல் உலகத் தமிழறிஞர்கள், உலகத் தமிழ் அமைப்புகள் ஒன்றுகூடி, ஏப்ரல் 29ஆம் தேதி நாளை உலகத் தமிழ் நாளாக அறிவித்தது, பாரதிதாசனுக்கு சென்னையில் மணிமண்படம் அமைத்திடுக என்ற இரு தீர்மானங்களை நிறைவேற்றி வந்துள்ளன. திராவிடர் கழகத் தலைவர் திரு.கி.வீரமணி அவர்களும் இக்கோரிக்கையை முன்வைத்து, தமிழ்நாட்டு முதல்வர் மு.க.ஸ்டாலின் அவர்களிடம் பேசியிருக்கிறார், விடுதலை நாளிதழில் கட்டுரைகள் எழுதி இருக்கிறார்கள். தமிழ்நாட்டை ஆட்சி செய்யும் திராவிட மாடல் அரசு தான் தமிழுக்கும், பாரதிதாசனுக்கும் பெருமை சேர்க்க முடியும். எனவே, 2022, 2023, 2024 ஆம் ஆண்டுகளில் நிறைவேற்றப்பட்ட இரு தீர்மானங்களையும் நிறைவேற்ற வேண்டும் என்று உலகத் தமிழர்களின் சார்பில் வேண்டுகோளாக வைக்கிறோம். இந்தக் குரல், தமிழர்களின் ஒட்டுமொத்தக் குரலாக மாறி, ஓங்குரலாக உருவெடுத்துள்ளதால், விரைவில் உலகத் தமிழ் நாள் மலர்வது திண்ணம். 

தமிழ்நாட்டரசின் அறிவிப்பு வரும்வரை காத்திராமல், உலகின் பல்வேறு பகுதிகளில் இணைந்து வரும் தமிழ் அமைப்புகள், கடந்த 3 ஆண்டுகளாக ஏப்ரல் 29ஆம் தேதி நாளை உலகத் தமிழ் நாளாகக் கொண்டாடி வருகின்றன. அமெரிக்காவின் புரட்சிக்கவிஞர் பாரதிதாசன் தமிழ் மன்றம், பெங்களூரின் பாரதிதாசன் தமிழ் மறுமலர்ச்சி மன்றம், மும்பை இலெமுரியா அறக்கட்டளை, கருநாடகத் தமிழ்ப் பத்திரிகையாளர் சங்கம் போன்ற அமைப்புகள் உலகத் தமிழ் நாளை கொண்டாடி வருகின்றன. இந்நிலையில், அமெரிக்காவின் நியூயார்க் மாநகராட்சி நிர்வாகத்திடம் ஏப்ரல் 29ஆம் தேதி உலகத் தமிழ் நாளாக கொண்டாடுவதற்கான அரசாணையை வட அமெரிக்கா தமிழ்ச்சங்கப் பேரவை முன்னாள் தலைவரும், நல்லறிஞருமான முனைவர் பாலா.சுவாமிநாதன் 3 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே பெற்றுவிட்டார் என்பது போற்றத்தக்கது ஆகும்.

*உலகத் தமிழர்களே ஒன்றுபடுங்கள்*:

தமிழ்மொழியை கொண்டாடி மகிழவும், அடுத்த தலைமுறையின் கைகளில் நம் மொழியை பாதுகாப்பாகக் கையளிக்கவும், அதற்குரிய திட்டங்களை வகுக்கவும் 'உலகத் தமிழ் நாள்' என்ற அறிவிப்பு வெளியாகும் நாள் வெகுதொலைவில் இல்லை. அதுவரை.. உலகத் தமிழர்களே ஒன்று கூடுங்கள்! உலகத் தமிழ் நாளைக் கொண்டாடுங்கள்

அனைவருக்கும் கல்வி என்போம்

 

ஒரு கண்ணில் வெண்ணெய்

 மறு கண்ணில் சுண்ணாம்பு

 வைப்போனை மனிதனென ஏற்போமோ... 

ஒரு குழந்தைக்கு சுவை உணவும், 

 மறு குழந்தைக்கு பட்டினியும்

வைப்பாளை தாய் என்போமா... 

ஒரு குழந்தைக்கு நற்கல்வியும்

மறு குழந்தைக்கு வேலையும்

கொடுப்பானை அரசென்போமா..

ஒரு குழந்தைக்கு வித்தையும்

மறு குழந்தைக்கு வறுமையும்

கொடுப்பானை கடவுளென்போமா..

கையில் வீணையுடன் தான்மட்டும்

கற்றுகொண்டே குழந்தைகளுக்கு

கல்விமறுப்பாளை கலைமகளென்போமா

..

அனைவருக்கும் கல்வி

மறுத்து வியாபாரமாக்கிடும்

அரசை அறம்பாடிட வேண்டாமா.....